Aldanırız !

Bu zamana kadar hep aldanırız hayatımızda ,kimimiz son gözüyle bakar olanlara ,kimimiz umursamaz yada kimimiz kader der herşeye...Bazıları hayal kurara canlandırır gözünde ama hepimiz aldanırız olan bitene.Oysa bizim ki en güzel aşk yada en büyük sevdadır ,içimize çekeriz yanan sigara dumanı gibi ,üzerine kimilerimiz damla yaşlar serpiştirir ,kimileri bir hasreti çeker gibi çeker içine ,görmedende severiz ilahi sevgimiz gibi...Bağlanırız,istemeden ,kayırsız ve şartsız bağlanırız ama hep aldanırız ,son saydıklarımız ilk bile olmamıştır aslında ,ağlarız ve yanlızlığa kapılırız ,hayatımıza giren hiç bir kimse benzemez onun o güzel gülüşüne ,bazılarımız umutsuzca başlar ve umudu doğar bir güneş gibi içerisinde ,ona şiirler adarız ve hatta yazarız ,satır satır ,mısra mısra .Gidene belki bir gün döner gözüyle bakarız ama gitmeler ,dönmelerden daha büyüktür hayatımızda ,hiç gelmezler,umutsuzluktur karşımıza çıkan herşey ,bir kadeh içki ve bir sigaradır derdimizin dermanı ,yalnızlığımızın tek arkadaşı.Yine aldanırız ,kendimizi içki şişesine terkederiz ,sanarız ki kaderin getiremediğini getirir içki.Özleriz bir ömür boyu ,adı bağlılık ve onsuz olduğu için yalnızlıktır ,tadı acı ,sözü yalancıdır işte bu ayrılığın bu ,yalnızlığın.Pişman olmayız herşeye rağmen geçen güzel günler vardır ,sesi mısra mısra kulağımızda ,gözü gözlerimle bir bütündür ,yar yaradanın bir lütfü ,kaderin koparıp attığıdır aslında.Ne mecnunlar olur içimizde ,sır gibi saklarız bazen ,baktığımız herşey bir o yare ne kadar benzer.Yalnızlığın sesidir bu çığlıklar ,bizim sessiz yakarışlarımız ve geceleri akan göz yaşlarımız.
Bazen kin ve nefret bürür bedenimizi,odur bizi bu hale atan ,odur bizi yalnız bırakan ,odur kitaplara sığmaz sözleri kendi kendimize tekrarladığımız ama hiç bir zaman ona anlatamadığımız,ne tuaftır aslında böylesine kapılıp gitmek ,bir eli tutmadanda onu böylesine sevebilmek,ölümüde düşünürüz ya kimimiz kalkışır ,kimimiz ister ama sessizce bekler.Ne kadar zordur yanılmak ,sevdiğini sanıp ona inanmak,ne kadar zordur verilen sözün tutulmaması yada tutulurken elin birden yalnız kalması ,yada ne kadar zordur kalabalığın içinde yalnız kalmak ,çevremiz dolu olsada yalnızlıktan kurtulamamak.Yanılırız ya ,işte bu yanılma son gibi gelir hayatımıza bir vicdansızın aldığını kimse veremez bu ruha,ölürcesine dinleriz şarkıları ve yaşlarla izleriz ayrılıkları ,bir sigara dumanında boğuluruz ,bir sigara bile terketmezken içimizi o yar bırakmıştır yalnız bizi.Bu yazı sevenleri anlatır belki ,belkide gerçeğin ta kendisiniz ama severken yanılırız ama terketmeyiz sevmeyi...
Kimimiz solgun bir ihanetle yüzleşir ,kimimiz yalanın esiridir işte ilişkiler hep böyledir ,inanırız ve yanılırız ,yalnızlığa mahkum ve kendimizle baş başayız ,ne bir arayan olur ,nede soran derdimizi kimse anlamaz bizi ,biz anlarız kendimizi.