Yarsız Geçen Tek Bir Gün

Yarsız Geçen Tek Bir Gün

Hatırlanmak ister sevgililer,özel günlerde yada özel olmayan herhangi bir günde ,aslında birlikte yaşanılan her gün özeldir iki sevgili için ,çünkü nereye varacağı

belli değildir kaderin ,belki yollar ayrılır birgün ve acı sonlar gelir belkide ,birbirlerine aşk ile yada sevgiyle bağlanmıştır iki gönül ,kopmak istemez ,uzaklaşmak bile

korkusudur o sıcacık kalplerin.Değil birbirinden uzağı paylaşmak birbirinden uzakda alınan nefesler bile boğar ciğerleri ,iki sevgili öylesine çok istemiştir ki birbirini

,belkide geleceğe umutları vardır ,bir çokda hayalleri ama sonunu düşünmeden yola devam eder iki sevgili...Ve bir gün istenmeyen ayrılık çanları çalar

kulaklarda ,kaderdir ayıran ama kim suçludur bu kaderde ,ayrılığın sebebini bile kadere dayatmıştır işte o iki sevgili ,oysa en az bir hatalısı vardır ,ya kız ya erkektir

ayrılığı getiren ,kader dediğimizde bize bağlı değil midir ki zaten .Koparlar sessizce ,sakince ,kapanırlar belkide kimsesiz yalnız odalarına ,odalarında bekleyen

binlece anı ve yalnız kalmış bir kalp ile başbaşalardır ,aslında onların yalnızlık dedikleri bile yarsız geçen 5 dakikadır.
Ne acıdır aslında duyanlar bile ağlar onlara ,çalan her slow şarkı sevene hatırlatır o yari,susarlar ,öyle bir susmaktır ki bu çığlıklar atarlar ama içlerinden ,bazen

kalpleri kanar sanki yada gözlerinden yaş değilde kan akar ,çok bağlanmıştır o iki kalp ama kaderleri bir araya gelmemiştir ,hep bir umut içerisinde ,belki birgün

döner diye ,çalan her teelfonda ya oysa diye bakarlar ayrılan sevgililer ve arayanın bir başkası olması biraz daha umutsuzluk katar acı dolu yüreklerine ,kapı çalar

ve belki gelen odur diye beklerler ,hep bir umut içerisinde ,hep bir beklenti içerisindedir sevenler ,yarsız geçirilen tek bir gün bile ağır ağır ölüme gider.
Onların ilişkisi eşsizdir ,benzersiz ...Kimseyi bir tutamazlar birbirleri ile çalan bir şarkı yada bir film aynı onlar gibi ve biten her ilişki aslında onların kaderi ,çok ister iki

kalp bir arada olmayı ama kendileri yazarlar bir araya gelip daha sonra ayrılmayı.O iki kalp hep özler ve sonu belkide ölüme doğru gider.